😯 Ο εγγονός μου μού χάρισε κρυφά ένα φορητό ραδιόφωνο για να μπορούμε να μιλάμε πριν κοιμηθούμε· όμως αυτό που άκουσα ένα βράδυ με συγκλόνισε.
Από τη γέννηση του εγγονού μου ζω στο σπίτι του γιου μου. Είναι μόλις τεσσάρων ετών, αλλά ήδη μια απέραντη πηγή χαράς για μένα. Σχεδόν κάθε μέρα τον πηγαίνω βόλτα και περνάμε πολύτιμες στιγμές μαζί.
Μια εβδομάδα πριν τα γενέθλιά μου, ο εγγονός μου μού χάρισε ένα μικρό φορητό ραδιόφωνο. Ήταν για να μπορούμε να μιλάμε, ακόμη κι όταν θα ήταν στο δωμάτιό του. Ήταν μια γλυκιά ιδέα, και με χαροποιούσε να μπορούμε να επικοινωνούμε, ακόμη και από μακριά.
Ένα βράδυ, καθώς ετοιμαζόμουν να κλείσω το ραδιόφωνο, άκουσα κατά λάθος μια συνομιλία. Ήταν η φωνή του γιου μου και της νύφης μου. Στην αρχή νόμιζα πως δεν με αφορούσε. Αλλά λίγο πριν πατήσω το κουμπί, άκουσα το όνομά μου.
Άρχισαν να μιλούν για μένα. Από περιέργεια, δεν μπόρεσα να μην ακούσω.
Αυτό που άκουσα με άφησε άφωνη.
Ο εγγονός μου μού είχε χαρίσει κρυφά ένα φορητό ραδιόφωνο για να μιλάμε πριν κοιμηθούμε – όμως αυτό που άκουσα ένα βράδυ με συγκλόνισε.
Ανακάλυψα ότι η φύλαξη του εγγονού μου κόστιζε στην πραγματικότητα μόνο 500 δολάρια τον μήνα, και όχι 800 όπως μου είχαν πει.
Αφού είχα θυσιάσει τόσα πολλά για να τους βοηθήσω, η συμπεριφορά τους με πλήγωσε βαθιά.
Την επόμενη μέρα, στα γενέθλιά μου, τους αντιμετώπισα.
Τους εξήγησα ότι ήξερα τα πάντα — ότι είχα χρηματοδοτήσει το διαμέρισμά τους με 40.000 δολάρια, είχα συμβάλει στον γάμο τους και είχα στηρίξει τη φύλαξη του παιδιού τους θυσιάζοντας τη δική μου άνεση.
Διέκοψα κάθε οικονομική βοήθεια και τους έκανα να καταλάβουν ότι αρκετά.
Από εδώ και πέρα θα πρέπει να τα καταφέρουν μόνοι τους — χωρίς τη δική μου στήριξη.