😱😱 Όλο το χωριό έπαθε σοκ όταν ένας από τους άνδρες γύρισε στο πατρικό του σπίτι με μια γυναίκα με τέτοια εμφάνιση. Όμως σύντομα αποκαλύφθηκε κάτι τρομερό για τη νέα του σύζυγο…
Όλο το χωριό ταράχτηκε όταν ο άντρας επέστρεψε από την πόλη ύστερα από χρόνια.
Είχε δουλέψει εκεί, και κανείς στο χωριό δεν είχε νέα του, εκτός από τα λίγα χρήματα και τα σύντομα γράμματα που έστελνε στους γονείς του.
Και μια μέρα γύρισε. Όχι μόνος, αλλά με μια γυναίκα στο πλευρό του.
Οι ηλικιωμένοι γονείς του ήταν ευτυχισμένοι: ο μοναχογιός τους επιτέλους είχε δημιουργήσει οικογένεια. Ανυπομονούσαν να γνωρίσουν τη νύφη… μέχρι που την είδαν.
Η γυναίκα στεκόταν δίπλα στον γιο τους – όλο της το πρόσωπο ήταν τυλιγμένο με χοντρούς επιδέσμους· μόνο τα μάτια της φαίνονταν. 😢
Η μητέρα, συγκλονισμένη, έβαλε το χέρι στο στήθος της.
— «Παιδί μου… τι της συνέβη;»
Αλλά ο γιος απάντησε ήρεμα:
— «Μην ρωτάς, μάνα. Απλώς δέξου τη σαν τη γυναίκα μου.»
Από εκείνη τη μέρα, το σπίτι βυθίστηκε στη σιωπή. Η νύφη σπάνια έβγαινε έξω, απέφευγε τους ανθρώπους, μιλούσε μόνο με τον άντρα της όταν ήταν μόνοι.
Οι γείτονες ψιθύριζαν, έκαναν εικασίες, διαδίδοντας φήμες. Άλλοι έλεγαν ότι ήταν εγκληματίας, άλλοι – μάγισσα.
Οι γονείς δεν έβρισκαν ησυχία. Κάθε βράδυ άκουγαν τη γυναίκα να κλαίει σιγανά πίσω από την πόρτα, ενώ ο γιος της ψιθύριζε λόγια παρηγοριάς.
Ένα βράδυ, μη αντέχοντας άλλο, αποφάσισαν να ρίξουν μια ματιά στο δωμάτιο του ζευγαριού, το οποίο πάντα κλειδωνόταν μετά τις 11.
Η νύφη καθόταν μπροστά στον καθρέφτη και αφαιρούσε προσεκτικά τους επιδέσμους από το πρόσωπό της. Και τότε οι γονείς είδαν τι έκρυβε όλον αυτόν τον καιρό 😱😲
Κάτω από το αχνό φως της λάμπας, φάνηκαν βαθιές ουλές και εγκαύματα σε όλο της το πρόσωπο.
Η μητέρα δεν μπόρεσε να συγκρατήσει μια κραυγή.
Ο γιος ξύπνησε, πετάχτηκε όρθιος και κατάλαβε αμέσως — όλα είχαν αποκαλυφθεί.
— «Ναι…» είπε ήσυχα. «Τώρα ξέρετε την αλήθεια.»
Είπε ότι πριν από χρόνια, στην πόλη, είχε πιάσει φωτιά το κτίριο όπου ζούσε. Και αυτή η γυναίκα ήταν εκείνη που τον έσωσε από τις φλόγες. Του έσωσε τη ζωή, ενώ η ίδια κάηκε σχεδόν μέχρι την παραμόρφωση.
— «Δεν μπορούσα να την εγκαταλείψω,» είπε κοιτάζοντας τους γονείς του. «Αγάπησα όχι το πρόσωπό της, αλλά την καρδιά της.»
Μετά από αυτά τα λόγια, η μητέρα άρχισε να κλαίει και πλησίασε τη νύφη. Την αγκάλιασε για πρώτη φορά — απαλά, σαν να φοβόταν να της προκαλέσει πόνο.
Το επόμενο πρωί, οι γείτονες ψιθύριζαν ξανά. Μόνο που αυτή τη φορά — με σεβασμό.